Met schaamrood op de kaken…

… liep ik vandaag door de Delhaize. Het verhaal gaat als volgt.

Papa zit op voetbalstage in Spanje voor een week, mama staat er deze week alleen voor. Louane werd vanochtend door mij om 7u20 afgezet in de crèche (als eerste kindje btw, want ‘oh ja’ het is kerstvakantie). Mama vertrekt naar haar werk om er tegen 8u van start te gaan. Want vandaag stond DE GROTE VERHUIS gepland. We verhuizen namelijk naar een groter kantoor, daar we lekker gegroeid zijn het voorbije jaar. Tegen 17u vertrekt mama opnieuw naar de crèche om er tegen 17U30 aan te komen. Ze treft er een lachend peutertje aan, die volop geniet van de aandacht van haar juf C.

Alles lijkt goed te gaan op weg naar huis. Geen files en een zingend peutertje op de achterbank van de auto, wat wil je nog meer? Maar er moest nog naar de winkel gegaan worden. “Ga je mee naar de winkel Louane?” “Jaaaa!”. Nog steeds leek alles vlot te gaan. Ze hield braaf de hand van mama vast onderweg naar de winkel en was vlotjes aan het verhaaltjes aan het vertellen. Totdat ze de rode kermis-auto zag in de ingang van de Delhaize waar ze per se in moest. Allée, eventjes dan, dacht mama. Je ziet em al komen… een peuter weet van geen ophouden en gaat niet uit zijn eigen uit de auto stappen. Louane is een kleine doorzetter (benijdenswaardig weliswaar!).

Wat nadien volgde was een ware horrorfilm voor mama met als hoofdthema een portie flinke driftbuien van een 2-jarige peuter. De hele Delhaize heeft haar gehoord, mama probeerde op haar in te praten, haar af te leiden,… niets hielp. Tot een lieve kassierster van de Delhaize op de proppen kwam met een ballon. Halleluja, L-A-N-G LEVE die ballon! Eindelijk hield ze op met haar hysterische driftbui & konden we verder winkelen, met schaamrood op de wangen, want iedereen had ons wel in de mot leek me.

Tja, het moet gezegd, het is niet altijd rozengeur een maneschijn met een peuter in huis. Bestaat er geen algemeen draaiboek? Waarin stap voor stap wordt uitgelegd hoe je met situatie X en Y moet omspringen? Helaas, een dergelijk handboek bestaat niet. Ieder kindje heeft zijn/haar manier van reageren op verschillende situaties en het is aan de ouders om te ontdekken wat wel/niet werkt. Met vallen en opstaan zullen we er geraken 💪 . Opvoeden is een kunst, dat je dat maar weet. Gelukkig zijn er zo veel mooie momenten die de overhand nemen. Ze kunnen zoooo lief zijn & voor je het weet krijg je weer een dikke knuffel van je tweejarige peuter-pubertje ❤️.

  *     *     *

Het is een fase.

Het is een fase.

Het is een fase.

Het is een fase.

Het is een fase.
Het is een fase.

*     *     *