Gisteren was het mijn verjaardag, 28 jaren staan er nu op mijn teller. Gemengde gevoelens op 4 maart gezien de recente gebeurtenissen in mijn leven. Om heel eerlijk te zijn met jullie, ik heb het enorm moeilijk met het plotse overlijden van mijn osteopaat die tegelijk – besef ik nu – mijn levenscoach was. 38-jaar en vol toekomstplannen is gewoon veel te vroeg. Het zet een mens aan tot nadenken. Het leven is een rollercoaster. Hoe ouder ik word, hoe meer ik besef dat het leven een rollercoaster is. Maar tussen het beseffen en het accepteren zit nog een groot gat. Eentje die ik beter leer op te vullen met de goede dingen des levens. Je hebt in het leven gewoon niet alles in handen, net zoals in een attractiepark. Het wagentje waar jij voor hebt gekozen om te gaan inzitten gaat die looping nemen, of je nu wilt of niet. Er is op dat moment niets meer wat je eraan kunt veranderen. Leren loslaten, iets wat ik effectief nog moet leren. Het leven gaat zijn gang, live with it. Wat niet wilt zeggen dat je niet mag stilstaan bij de dingen, maar alles een plaats geven en het in het juiste perspectief zetten, daar zit nog groeimarge in bij me.
Mijn verjaardag was dan ook een rollercoaster aan gevoelens. Mijn papa is op dezelfde dag jarig dan mij. ‘s Ochtends vroeg gingen Louane en ik dan ook ontbijten bij mijn ouders om onze verjaardagen te vieren. Wist je dat dit trouwens mijn allereerste verjaardag was waarop ik mijn cadeautjes niet zelf heb uitgepakt? Lieve prinses Louane heeft me fantastisch geholpen 🙂 HIEP, HIEP HOERAAAA!! Het wagentje maakt een looping.
De namiddag stond in het teken van een eerbetoon aan Frederik, die veel te snel onze wereldbol heeft moeten verlaten. Een moment om stil te staan bij alles. De kleine dingen waar je je aan stoort, verdwijnen instantly als sneeuw voor de zon. Ik heb ondertussen niet meer door dat het wagentje eigenlijk al lang stilstaat en dat iedereen ondertussen al is uitgestapt.
“Nog een keer, nog een keer”. OK, laten we nog een keer de rollercoaster doen. Thuisgekomen heb ik een fameuze mindswitch moeten maken. Hapjes gaan kopen, cava in huis gehaald. CHECK. Even snel – voordat de gasten aankomen om te klinken op mijn verjaardag – met vriendlief iets gaan eten in restaurant Karwij in Zurenborg (een aanrader trouwens!). Heerlijk om zo even te kunnen ventileren bij iemand die je door en door kent en die je doorheen alles steunt.
21:00 de deurbel gaat, de eerste vrienden zijn aangekomen om te vieren. Het leven moet een feest zijn. Iedere dag opnieuw. Het excuus “ik heb het te druk om af te spreken” pakt niet meer bij mij. Niemand zou dit excuus mogen gebruiken. Maak tijd om samen te komen met vrienden, laat je niet leiden door de drukte van deze digitale wereld. Ga je dromen achterna en leef 200%.
I hope you had a great birthday! Indeed we should much more often take a break and rearrange our priorities. very well said!