Long time, no hear. I know. Tijdsgebrek is mijn grootste vijand. Aan ideeën en inspiratie absoluut geen gebrek. Mijn hersenen staan niet stil de laatste tijd. Allerlei gedachten passeren de revue. Zo erg zelfs dat ik mezelf er af en toe op betrap om op een andere planeet te zitten. Doet me terugdenken aan mijn zwangerschap, want zwangere vrouwen leven nu eenmaal in een cocon. Het pijnpunt ligt em eerder in het tijdsgebrek waar ik mee kamp en het wordt precies alleen maar erger. Mijn leven zit nokvol gepland, van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat. Wat snak ik naar wat vrije tijd, tijd voor mezelf en om na te denken over de toekomst en over het leven in het algemeen. Want dat is het hem net, ik heb zelfs de tijd niet om rustig na te denken en om alles op een rijtje te kunnen zetten. Het leven gaat momenteel als een trein. Of wat zeg ik, als een TGV.
Dat heet dan mama zijn.
Prinses Louane is een echte prinses, maar eentje met een sterke wil. Wat een dotje, ze doet menig harten smelten met haar snoetje. Maar let op: een kleine wolf in schapenvacht, dat is ze 😉 Van tijd tot tijd een peuter in het kwadraat. Nee is nee en blijft nee.
“nee mama papa, wil njiet schlappen”
Sinds een kleine week hebben we problemen met haar in bed te steken. Je moet weten, Louane heeft nooit problemen gehad met in slaap vallen en werd zelden tot nooit ‘s nachts wakker. Louane is zelfs erg moeilijk wakker te krijgen ‘s ochtends en wordt desgevolg vaak al slapend nog aangekleed (zie je het al voor je?). Deze week heeft Louane ontdekt dat ze uit haar bed kan klimmen en haar kamerdeur kan open doen. Plots zien mama en papa een klein hoofdje verschijnen “nee mama en papa, ik wil niet slapen” (maar dan in peutertaal: ‘nee mama papa, wil njiet schlappen‘). Wat daarop volgt is een uitputtende discussie met dochterlief die nu echt wel zou moeten slapen, want mama en papa zijn stiekem ook moe en willen nog even in alle rust Temptation Island zien… Ik denk dat ik haar wel 100x (OK, ik overdrijf, maar toch zeker 10x) opnieuw in bed heb gelegd, zonder succes. Ik ben lief geweest tegen haar, ben even bij haar in bed gaan liggen, heb liedjes gezongen, ben boos geworden, heb haar terug getroost, heb haar even bij ons in de zetel genomen (Temptation Island uitgezet), terug in bed gelegd,… De strijd heeft in totaal zo’n – zonder overdrijven deze keer! – 3u geduurd. Ik hoop ten zeerste dat dit slechts een fase is. Want uitgeput was ik al en dit gediscussieer met een 2-jarige is werkelijk slopend. En toch, stiekem als ze dan eindelijk slaapt, ga ik terug naar haar kamer om een klein, lief engeltje terug te vinden die heerlijk ligt te dromen. <3
Alle tips zijn welkom trouwens, hoe een peuter in bed te steken en hoe ervoor te zorgen dat ze daar ook blijft liggen. Hoe sneller Louane in bed ligt, des te meer tijd heb ik om leuke verhalen met jullie te delen 😉
Kan ik ergens tijd kopen? Ik heb er veel voor over…
Als afsluiter: deze quote vond ik online & oh boy is it true *smile*!
* * *
Be kind to everyone you meet.
You never know if they have a toddler at home
* * *
Follow my blog with Bloglovin’
