Het is zover. Louane kent het concept “beloning“. Sinds de paashaas is langs geweest, zijn chocoladen paaseieren heilig voor haar. Om de haverklap vraagt ze ‘eitje?’ met een enorm ondeugende blik. Nu, alles met chocolade erop of erin scoort momenteel heel hoog bij haar. Een kleine choco-verslaafde, dat is ze. Hebben alle mini’s dat eigenlijk? In ieder geval, ze heeft door dat als ze iets doet wat we vragen, ze nadien een eitje heeft verdiend. Met het gevolg dat ze haar lunch naar binnen geschrokt heeft. Haar lepel lag nog niet neer of ze zei al “ja, nu een eitje!”.
Een tijdje geleden schreef ik over ons Delhaize avontuur, remember, Wel… vandaag heb ik me er nog eens aan gewaagd. Alleen met Louane naar de Delhaize. Oh boy. Ik had haar een ijsje met chocolade beloofd, als ze flink is in de winkel. En ja hoor, weer stapt ze in de speelgoed auto aan de inkom van de Delhaize. En ja hoor, weer krijg ik ze er niet uit. Tot ik zeg… “Louane, als je een ijsje wilt, moeten we die nu wel in de winkel gaan halen”. YESSS, het werkt. Braaf stapt Louane uit de auto en volgt ze me mee de Delhaize binnen.
Gelukkig liggen de ijsjes pas helemaal achteraan de winkel. Mijn belofte aan haar werkt dus als zoethoudertje gedurende de volledige boodschappen. Ze helpt flink mee om alles wat mama haar aanreikt in het karretje te gooien. Af en toe zie ik iets in het karretje liggen dat ik er niet heb ingelegd. Negen van de tien keer leg ik het dan terug. Echter, toen ik een zakje borrelnootjes zag liggen dacht ik “achja, die kunnen we misschien wel gebruiken, goed zo Louane”. Het leven zoals het is… boodschappen doen met een tweejarige die los rondloopt in de winkel 🙂 Vreemd genoeg is Louane bijna de enige peuter die los rondloopt trouwens. De meesten zitten braaf in het winkelkarretje. Waarom doet Louane dat niet??
Zo gezegd, zo gedaan. Beloftes zijn er immers om na te komen. Louane was al bij al flink in de winkel en heeft haar ijsje dik verdiend. Smul je mee?
Rode kleedje: Zara - € 21,95
